Waarom ik toch weer voor een iPhone koos

[Karnemelk]

Afgelopen week heb ik toestemming van T-Mobile gekregen om mijn contract eerder te laten ontbinden wegens slechte dekking op mijn huisadres. Concreet betekent dat dat het abonnement op elk moment opgezegd kan worden en dat ik het toestel moet terugsturen waarna ik het aankoopbedrag terugkrijg. Afkopen kan ook, maar dan brengt T-Mobile de volledige nieuwprijs van het toestel in rekening ongeacht hoe oud het toestel is.

Afgelopen week stond ik dus voor de keuze van een nieuwe provider en een nieuw toestel. Omdat ik met mijn zakelijke Vodafone toestel wel overal goed bereik heb en Vodafone een interessante aanbieding had, was die keus snel gemaakt.

Een nieuw toestel kiezen was minder makkelijk. Tenslotte heb ik zeker in het begin behoorlijk lopen bitchen over de iPhone en had ik nu de kans om een toestel te kiezen dat precies aan mijn voorwaarden zou voldoen. De keuzehulp van Steve Litchfield (PDA/mobile device comparison) hielp me al een aardig eind op weg. Vrijwel ex equo stonden daar de Samsung Galaxy, de Nokia E71 mini en, heel verrassend, de iPhone. Alledrie volslagen verschillende toestellen en omdat de Samsung mij volledig onbekend was, ben ik toch maar even de stad ingetogen om eens werkelijk met de andere twee te spelen (de iPhone ken ik immers al).

De N97 mini viel eigenlijk al snel af. Het toetsenbord werkt niet lekker en het scherm viel tegen. De UI komt na de ervaring met de iPhone bij mij gedateerd en onhandig over en het browsen viel me eigenlijk ook erg tegen. De ontvangst was wel veel beter dan de iPhone.

De Galaxy is een geweldig mooi toestel. Snel, intuitief, geweldige browser, mooie e-mailclient en, omdat het Android is, helemaal open voor alles. Alles wat de standaard iPhone niet kan, kan de Galaxy wel. De batterij gaat daarbij ook nog eens een stuk langer mee dan die van de iPhone.

Volgens de ratio had het dus de Galaxy moeten worden, maar op de een of andere manier "voelde" dat toch niet lekker. Thuisgekomen heb ik via internet dus toch een Vodafone abonnement met weer een iPhone 3GS 32GB besteld. Zodra de nummerportering (vorige week vrijdag aangevraagd, duurt maximaal 10 werkdagen) goedgekeurd is wordt het toestel thuisbezorgd. Wel jammer dat het er eentje met de nieuwe bootrom wordt, waardoor jailbreaken op iOS4 nog niet kan, maar ik ben er van overtuigd dat dat geen weken meer gaat duren.

Toen een vriend van mij vroeg waarom ik uiteindelijk toch weer voor een iPhone had gekozen, ben ik pas gaan nadenken over het waarom. Rationeel had ik een andere keuze moeten maken, maar blijkbaar is Apple er het afgelopen jaar toch in geslaagd om mij als vaste klant binnen te halen.

De belangrijkste reden daarvoor is gemak: ik ben bekend met het toestel, heb er toch al voor een dikke 100 euro aan software voor aangeschaft en met een jailbreak kan ik er alles mee wat ik met een andere smartphone ook kan. Bij overstap naar een ander toestel moet ik op dat vlak weer helemaal opnieuw beginnen. Een andere reden is mijn audio- en videobibliotheek. Synchronisatie met iTunes op de Mac werkt razendsnel en de iPhone is gewoon een geweldige media-speler. En aangezien ik veel in de auto zit is die batterij eigenlijk ook geen probleem. Dat gekoppeld met het gebruiksgemak, de erg goeie browser, makkelijke e-mail, en de grote hoeveelheid spelletjes (voor de kinderen ;-) heeft ervoor gezorgd dat ik toch weer voor de iPhone heb gekozen.

En al die dingen die de iPhone niet kan? Ach, ik heb ontdekt dat dat met een jailbreak op te lossen is, en zoniet, dat ik ook in de meeste gevallen ook heel goed zonder kan. Het doet me een beetje denken aan het moment dat Nokia de E90 aankondigde en bleek dat de fax-functionaliteit en het populaire spel Bounce er niet in zaten. In het begin viel iedereen er over, maar na een paar maanden was het al heel gewoon en miste je het niet echt (hoewel ik het nog steeds jammer vind van Bounce).

Van vroegere EPOC/Symbian-fanaat naar iPhone-adept. Eigenlijk sta ik er zelf ook nog steeds van te kijken.